Pierwszy postój na drodze do kolejnej mgławicy planetarnej, NGC 6629 nastąpił wcześnie, jeszcze w sektorze bezpośrednia okalającym sąsiednią mgławicę, moją uwagę przykuł układ podwójny planet z intensywną aktywnością geologiczną, gdzie uzupełniłem materiały do napraw. Dalej, w sektorze Pyramoe natknąłem się na kolejne ciekawe obiekty. Pierwszym z nich była planeta z robiącym wrażenie pasmem górskim, zwanym górami Arkgamanon, kolejnym był świat pierścienia, gazowy olbrzym, którego księżyc znajduje się ekstremalnie blisko pierścieni swojej planety. Dalsza podróż przebiegła bez komplikacji i rewelacji, kończąc się w sektorze mieniącej się odcieniami niebieskiego i fioletu mgławicy, w której centrum znajduje się kolejna gwiazda Wolfa-Rayeta obiegana przez samotnego gazowego olbrzyma klasy III

Po drodze do dzisiejszego celu, mgławicy planetarnej NGC 6565 najistotniejszym systemem był Pyramoe BG-V d3-13, zwany kamiennym prysznicem. W systemie tym znajduje się brązowy karzeł z układem pierścieni. Nie byłoby w tym nic niezwykłego gdyby nie fakt, że obiega go świat wodny znajdujący się w ekstremalnie bliskiej odległości od pierścieni, wynosi ona w najlepszym wypadku 2 tysiące kilometrów. Sama mgławica jest jasnozielonym obłokiem gazu zawierającym w sobie umierającą gwiazdę Wolfa-Rayeta, którą obiegają 2 gazowe olbrzymy klasy V oraz 2 planety skaliste. Wszystkie planety w tym układzie są gorętsze niż niejedna gwiazda.

W drodze do dzisiejszej mgławicy, małego ducha, skatalogowanej jako NGC 6369 wpadłem jak śliwka w kompot! Jeden z przypadkowych systemów po drodze okazał się układem binarnym, w którym gwiazdy były tak blisko siebie, że od usmażenia statku uratował mnie jedynie sprawny heatsink. Po ostudzeniu (udał mi się ten żart, he he) emocji wykonałem nawrót, by jeszcze raz spojrzeć na ten układ. W dalszych systemach natrafiłem na wyróżniający się świat zdatny do terraformingu oraz kolejną planetę z polami tych dziwnych, kosmicznych dyń Ostateczny cel podróży był niewielką, jasną mgławicą o barwach zielonej i czerwonej. W samej mgławicy wyłączając gwiazdę Wolfa-Rayeta nie znajduje się zbyt wiele, ot, 2 planety i jeden brązowy karzeł.

W drodze do dzisiejszego celu, jakim była mgławica planetarna NGC 6637, w odległości nieprzekraczającej "zaledwie" 200 lat świetlnych natrafiłem na planetę amoniakową z stosunkowo grubą atmosferą. Sama mgławica NGC 6337 jest ciemną mgławicą w kształcie pierścienia, jej centrum stanowi gwiazda Wolfa-Rayeta, której atmosfera jest bogata w węgiel. Układ planetarny tworzy 6 gazowych olbrzymów bogatych w hel ze swoimi księżycami, składającymi się wyłącznie z metalu. Oprócz tego można zaobserwować tutaj gwiazdę ciągu głównego klasy A oraz 2 brązowe karły.

W drodze do dzisiejszego celu podróży ponownie natrafiłem na formy życia bytujące w próżni, ponadto natrafiłem również na świat zarówno amoniakowy, jak i wodny. Co prawda nie znajdowały się w 1 systemie, jednak były w tym samym sektorze, w regionie Pyramio. Mgławica NGC 6334, nazywana Kocią Łapą jest stosunkowo dużą, czerwono-pomarańczową mgławicą zawierającą dużą ilość gwiazd. Leży ona pomiędzy bańką a mgławicą Wojna i Pokój. W jej bezpośrednim sąsiedztwie znajdują się planety oceaniczne oraz typu ziemskiego, a pobliskie lodowe olbrzymy wraz z ich pierścieniami zapewniają praktycznie nieograniczone źródło paliwo dla przelatujących tędy lotniskowców.

W drodze do dzisiejszego celu, mgławicy planetarnej IC 4663 w systemie Flyooe Hypue WU-M d8-32 znalazłem jednego z niewielu pomarańczowych olbrzymów, jakie mam na swoim koncie. Centrum mgławicy jest gwiazda Wolfa-Rayeta z atmosferą bogatą w azot. W systemie tym znajduje się również kilka ekstremalnie gorących Jowiszów. Są one gorętsze niż wiele gwiazd. Oprócz tego w systemie tym znajduje się biały karzeł i 2 gwiazdy ciągu głównego.

Dzisiejszym celem była ciemna mgławica NGC 6357, nazywana Homarem, lub mgławicą Wojna i Pokój. W mgławicy tej znajduje się gromada wyjątkowo jasnych i masywnych gwiazd, jedna z nich, CL Pismis 24 1 była przez długi czas uznawana za najmasywniejszą gwiazdę galaktyki. W gromadzie występują również czarne dziury, a wiele planet posiada biosygnatury.

Dzisiejszym celem była mgławica planetarna NGC 6309, zwana pudełkiem. Flota eksploracyjna Wiadronautów ponownie znajduje się na obszarze niemal bez gwiazd. Najbliższa gwiazda wobec gwiazd CSI-12-17112, stanowiącej centrum mgławicy znajduje się 130ly dalej. Jednak dzisiaj nie stanęło tylko na kolejnej mgławicy planetarnej, nawet jeśli jest ona wyjątkowa ze względu na położenie. W sektorze Traikee, w systemie Traikee LC-E c27-5 ponownie natrafiłem na te dziwne, żyjące w próżni organizmy. Miły widok, nawet jeśli ponownie trafiłem na tę samą odmianę co wcześniej, mimo, że społeczność odkrywców raportuje istnienie niemal 10 odmian. W systemie Pru Aerb JG-X d1-1 natrafiłem na świat oceaniczny z własnym księżycem, natomiast w Pru Aerb QS-T d3-1 spotkałem świat wodny krążący wokół...3 słońc. W oddali znajduje się również kolejne, będące głównym składnikiem tego systemu. W Pru Aerb VT-R d4-1 spotkałem dzisiaj wisienkę na torcie- planetę typu ziemskiego, na której człowiek mógłby oddychać bez skafandra. Chociaż nie byłoby to dość przyjemne ze względu na tropikalne temperatury. Nareszcie doleciałem do mgławicy Pudełka, tu można odpocząć do czasu kolejnych lotów.

Dzisiejszym przystankiem jest gwiazda Wolfa-Rayeta z atmosferą bogatą w azot, która stanowi centrum mgławicy planetarnej IC 4634. W systemie tym znajdują się również 2 ekstremalnie gorące Jowisze. Są one gorętsze niż wiele gwiazd. Mgławica ta stanowiła pewne wyzwanie ze względu na niewielką ilość gwiazd w pobliżu

Dzisiejszym przystankiem jest rdzawoczerwona mgławica planetarna NGC 6153. Jej szczególnymi cechami jest wyjątkowo wysoka metaliczność. Pomijając wodór znajduje się tu wyjątkowo dużo azotu, neonu, argonu, tlenu, węgla i chloru. Pojedyncza gwiazda Wolfa-Rayeta posiada zaledwie 2 planety, ale jedna z nich ma ciśnienie atmosferyczne na poziomie ponad 6 milionów ziemskich atmosfer, dalsza analiza wykazuje znaczący wulkanizm oraz temperaturę niemal 7000K przy powierzchni.